ویتالیک بوترین بنیانگذار اتریوم: حریم خصوصی یعنی آزادی!
ویتالیک بوترین، هم‌بنیان‌گذار اتریوم، در یادداشتی تازه تأکید کرد که حریم خصوصی یکی از ارکان اصلی آزادی فردی است و جامعه جهانی نباید بیش از حد به شفافیت و نیت خوب سیاست‌مداران دل خوش کند.
او در پستی وبلاگی هشدار داد که تصور اینکه رهبران سیاسی جهان نیت‌های خیرخواهانه دارند و فرهنگ‌ها در حال پیشرفت هستند، دیگر با واقعیت‌های امروز تطابق ندارد.
شفافیت مطلق، ابزاری برای سرکوب
بوترین نوشت: «هیچ کشور بزرگی وجود ندارد که عموم مردم درباره سلامت نیت رهبرانش اتفاق‌نظر داشته باشند». او معتقد است که تکیه بیش از حد به شفافیت می‌تواند به سرکوب آزادی‌ها منجر شود، به‌ویژه زمانی که فناوری‌های جدید مانند واسط مغز و رایانه یا الگوریتم‌های تشخیص قیمت شخصی‌شده وارد زندگی روزمره شوند.
تجربه شخصی بوترین
وی گفت که نبود حریم خصوصی، حتی برای افراد سرشناس نیز تهدیدی جدی است. به گفته او:
«هر حرکتی در فضای عمومی، می‌تواند ناگهان به یک داستان خبری تبدیل شود.»
بوترین تأکید کرد که حریم خصوصی فقط برای خلافکاران نیست، بلکه برای هر فردی در هر مقطع زمانی ممکن است حیاتی شود.
حریم خصوصی و خطرات درب‌های پشتی دولتی
بوترین به شدت با اضافه شدن درب‌های پشتی (Backdoor) برای دسترسی دولت‌ها به داده‌های شخصی مخالف است. به باور او، دسترسی‌های گسترده به اطلاعات شهروندان نه تنها در اختیار نهادهای دولتی، بلکه در دست بانک‌ها، شرکت‌های فناوری، اپراتورها و سایر واسطه‌ها نیز قرار دارد.
او هشدار داد که حتی اگر امروز یک دولت قابل اعتماد باشد، امکان سوءاستفاده در آینده همیشه وجود دارد. بنابراین، بهترین راهکار، کاهش جدی میزان داده‌های جمع‌آوری‌شده از ابتداست.
راهکارهای پیشنهادی: اثبات بدون افشا
او راه‌حل این مشکلات را در استفاده از ZK-Proofs یا اثبات بدون افشا می‌داند؛ فناوری‌ای که اجازه می‌دهد بدون نمایش اطلاعات حساس، حقیقتی را اثبات کرد.
بوترین چند نمونه از این راهکارها را معرفی کرد:
- اثبات هویت بدون افشای اطلاعات (Proof of Personhood)
- تراکنش‌های خصوصی و مطمئن (Privacy Pools)
- اسکن پیام‌ها برای مقابله با کلاه‌برداری‌ها
- اثبات اصالت کالا در زنجیره تأمین با کمک بلاکچین
ویتالیک بوترین تاکید کرد:
«تا زمانی که داده‌ای جمع‌آوری نشود، راهی برای سوءاستفاده از آن وجود ندارد.»
او حریم خصوصی را نه‌تنها یک ویژگی انتخابی، بلکه بخشی اساسی از کرامت انسانی و آزادی دیجیتال در عصر جدید دانست.
